بصیرت
- توضیحات
- منتشر شده در یکشنبه, 21 آبان 1391 21:44
- نوشته شده توسط مدیر
«ادای وظیفه»
پدرمان که برای همیشه رفت همه دلخوشی مان از دار دنیا یک مادر پیر و تنها بود. برای بار اولی که ماشاءالله به مرخصی آمد فرصت را مناسب دیده و به اتفاق برادرم به او گفتیم: حقّت را به جبهه و جنگ ادا کردی، دیگر لازم نیست بروی! به اندازه سهم خودت رفتی، پیش مادر بمان ... هرچه در گوشش خواندیم به خرجش نرفت که نرفت.
اصرارهای ما هیچ فایده ای نداشت، در جواب ما گفت: کجا یک بار رفتن من حق اسلام و امام را ادا می کند؟ نباید امام و ملت را تنها گذاشت. اگر همه به جبهه برویم باز هم کم است. آبروی ما در گرو حفظ اسلام و دینمان است.
«به نقل از برادر شهیدماشاءالله حاجی کمالی»