نشرح

وصیت نامه ی شهید محمد علی قربعلی

شهید محمد علی قربعلی وصیت نامه ی زیبای خویش را در دو صفحه نوشته و در قسمت بالاو پایین هر صفحه کد 1930 را درج نموده اند؛ از ویژگی های وصیت ایشان این است که در سطر سطر آن، انسان با کلمات و جملاتی روبرو می شود که حکایت از بلندی و عظمت شخصیت نگارنده ی آن دارد؛ ایشان در فرازی از وصیت خویش می نویسند: «پيام من براى امت شهيد پرور اين است كه قدر اين انقلاب را بدانید كه اين یک نعمت بزرگ است براى ما و شما؛ پيرو خط امام باشيد». لازم به ذکر می باشد در دو قسمت از وصیت نامه افتادگی مشاهده می شود که در متن منتشر شده از سوی بنیاد شهید انقلاب اسلامی این نقیصه وجود ندارد؛ به همین خاطر این جملات در متن ذیل بین کروشه قرار داده شده است.

وصیت نامه ی محمد علی قربعلی

با سلام فراوان به ساحت پاك و مطهر و مقدس امام زمان (عج) و نايب بر حقش امام خمينى و درود به روان همه شهدای عصرها و نسلها تاكنون و به تمامى خانواده هاى شهيد پرور و ملت قهرمان ايران كه در پشت جبهه ما را يارى مى كنند.
 چون اين جانب محمد على قربعلى عازم جبهه نبرد حق بر عليه باطل هستم و وظيفه خود مي دانم كه حسين زمانم، خمينى بت شكن را يارى نمايم، چند جمله وصيت دارم كه بدين وسيله به عرضتان مى رسانم:
اين كه اگر شهيد شدم در اعلاميه مجلس من، شهادت مرا به امام زمان (عج) و امام عزيز، خمينى و ملت شهيد پرور دامغان و خانواده ام فقط تبريك بگوييد؛
از همرزمانم مى خواهم كه به اين گروههاى بى [دين به خصوص كمونيستها و منافقين و نوكران دست نشانده آمريكا و شوروى مجال ندهند تا آنها بر عليه] اسلام عزيز توطئه كنند وقتى مى خواهيم بگوييم: چرا؟ مى گويند: آقا مگر منطق نداريد؟ جواب ما اين است كه شما خدا را قبول نداريد وآن وقت مى خواهيد منطق ما را قبول داشته باشيد چون منافقين از بعثت محمد (صلى الله عليه واله) تا نهضت خمينى بوده اند و تا آخر هم خواهند بود پس بايد آنها را نابود كرد و همه منافقين [و] دشمنان اسلام بايد بدانند كه اسلام پيروز است و چپ و راست نابود است .
و پيام من براى امت شهيد پرور اين است كه قدر اين انقلاب را بدانید كه اين یک نعمت بزرگ است براى ما و شما؛ پيرو خط امام باشيد و هنوز ابتداء كار است كه جنگ با اسراييل هنوز مانده است .
و اما سخنى با خانواده ام؛ پدر، مادر و خواهرم، عزيزان من؛ خودم اين را خيلى خوب مى دانم كه من نه فرزند خوبى و نه برادر خوبى براى تو بودم، نه فرد لايقى براى اين جامعه و اين را خيلى دير متوجه شدم موقعى كه بيش از 17 سال از عمرم گذشته بود و جبران این مدت طولانی مشکل و حتی غیر ممکن بود؛ مگر فقط به طریق شهادت می توانستم گناه بزرگ ابطال 17 سال عمر را جبران نمایم و شايد چون خداوند با شهادتم اين گناه را بر من ببخشد كه خداوند بخشنده و مهربان است مخصوصا به شهدا، چون خود او در قرآنش اين وعده را فرموده وكيست از خداوند با وفاتر به عهد؟ و از شما عزيزانم نيز اميد بخشش دارم؛ پدر جان؛ مى دانم كه شهادت من براى تو خيلى سنگين و ناگوار است ولى همين بس براى تو ارزشمند كه پيش روى حسين (عليه السلام) سالار شهيدان رو[ی سفيدى كه به نظر من بزرگترين سعادت است].