نشرح

مصاحبه ی خبرنگاران با شهید موسوی دامغانی

آن چه در ادامه می آید مصاحبه ی روحانی شهید حجت الاسلام والمسلمین سید ابوالقاسم موسوی دامغانی نماینده ی مردم رامهرمز، هفتکِل و رامشیر در مجلس شورای اسلامی با خبرنگاران محلّی هفتکِل می باشد که در سال 1364 هجری شمسی پیرامون مسائل کشور و نیز مشکلات این منطقه صورت پذیرفته است که پس از تنظیم و پاره ای تغییرات تقدیم خوانندگان محترم می گردد. شایان ذکر است شهرستان هفتکِل در زمان مصاحبه از توابع رامهرمز محسوب می شده و دارای بخشداری بوده است.

-------------------------------------------------------------

-    بسم الله الرّحمن الرّحیم؛ حاج آقا؛ مسأله ای که امروز در مملکت ما روی آن تأکید می شود و حتّی در رسانه های گروهی دنیا هم از آن بحث می کنند در رابطه با تعیین رهبر آینده ی جمهوری اسلامی است. خواستیم نظر شما را به عنوان یک روحانی و به عنوان نماینده محترم مجلس جویا شویم.

شهید موسوی دامغانی: بسم الله الرّحمن الرّحیم. یکی از اصول اساسی اسلام، اصل امامت است؛ خصوصاً در مکتب ما و در عصر غیبت امام معصوم نوبت می رسد به ولیّ فقیه که ولیّ فقیه ادامه دهنده ی راه انبیاء و ائمّه ی معصومین هستند. تا پیروزی انقلاب  ما از برکات امامت در مسائل اجتماعی و سیاسی و جهانی نمی توانستیم بهره مند باشیم. بعد از امام مجتبی (علیه السلام) در عصر ائمّه و بعد از غیبت امام عصر تا پیروزی انقلاب. در این چند ساله که از نعمت ولایت فقیه بهره مند شدیم ملّت ما و همه ی مسلمین جهان به نقش رهبری در شکلی که در جمهوری اسلامی مطرح است پی بردند.

ما به عنایت و فضل خدا از فرمانروایانی طاغوتی در شکل شاهنشاهی بیرون آمدیم [و] در سایه ی ولایت و پیشوایی رهبری زندگی می کنیم که تالی تِلوِ معصوم است؛ عادل است، مجتهد است، عالِم به زمان است، آگاه به زمان است و انسان دوست است، مخالف هوای نفس است، مطیع امر خداست. بنابر این ما که اعتقادمان این است: باید ضَمام امور ملّت ما و امّت اسلام در دست چنین انسان های صالحی باشد؛ برای آینده ی کشور خودمان باید پیش بینی می کردیم - و البته دعای همه ی مردم ما این است که امام تا ظهور امام عصر انشاء الله زنده بمانند -  ولی حوادث، پیش بینی نشدنی است؛ باید ملّتی که به رهبری چنین رهبری، چنین نهضتی را کرده، باید برای آینده ی این انقلاب پیش بینی بکند و در تداوم این امامت و رهبری باید فکر می شد. مردم شعار قائم مقامی حضرت آیت الله العظمی منتظری را در قالب امید و امّت و امام می دادند؛ مجلس خبرگان آمد طیّ یکی، دو جلسه مسأله ی رهبری آینده را به بحث گذاشت [و] از آن جایی که ملاک های رهبری در حضرت آیة الله العظمی منتظری، همان گونه که امام صادق (علیه الصلاۀ و السلام) فرموده جمع بود؛ مسأله ی اجتهاد و فقاهت، مسأله ی علم به زمان، آگاهی به مسائل روز، مسأله ی مجاهدت در راه خدا و سوابق بسیار روشنی که بر هیچ کس پوشیده نیست. در طول مبارزات ملّت ما از سال چهل و یک حضرت آیة الله العظمی منتظری یک روز آسوده نبودند؛ یا تبعید بودند یا زندان بودند و یا تحت نظر بودند و سخت ترین مبارزات را ایشان با رژیم طاغوت گذشته به دنبال حضرت امام داشت. به اضافه که بعد از رحلت مرحوم آیت الله بروجردی، آیة الله العظمی منتظری مجتهد مُسلَّم بودند که اگر می خواستند رساله بدهند، آن موقع اهلیّت برای دادن رساله داشتند [امّا] به احترام حضرت امام ایشان به خودشان اجازه ندادند که رساله بدهند و دیگران که از ایشان خواستند، دست ردّ به سینه ی آن ها زدند. امام هم در یکی از بیانات شان فرمودند: حضرت آیت الله العظمی منتظری کسی [است] که فقهش از خیلی ها بهتر است. بنابر این چنین فردی را با فقاهتی که دارد، با روح انسان دوستی و عدالتی که دارد و با مقبولیّتی که در میان مردم دارد و این که درکنار حضرت امام لیاقت و شایستگی خودش را برای رهبری امّت اسلام نشان داده، بسیار انتخاب به جا و به موقع و امید بخشی بود که مجلس خبرگان انجام داد.

-    با توجه به این که جنابعالی در کمیسیون کشاورزی مجلس هستید، در رابطه با زمین های کشاورزی که دارای تملّک هستند و مالک از کِشت در آن خودداری می کند، بفرمایید دولت چه تصمیمی در این خصوص می گیرد؟

شهید موسوی دامغانی: لایحه ای در مجلس مطرح بود؛ لایحه ی زمین که در آن لایحه، یک بند این بود که اگر مالکی زمینش را کشت نکرد، دولت خود او را مُلزم می کند به کشت و یا این که زمینش را بفروشد یا اجاره بدهد. اگر اقدام به کشت نکرد و یا دادن اجاره، دولت، زمین را با اختیاری که دارد واگذار می کند به کسانی که کشت بکنند؛ البته موازین شرعی را مراعات می کند. اجازه نمی دهد که زمین بدون کشت بماند. این چیزی بود که در مجلس تصویب شد. لکن چون اصل لایحه از طرف شورای نگهبان برگشت الآن در کمیسیون ویژه دوباره آن لایحه مطرح است که اصلاح بشود و باز به مجلس برگردد.

-     اخیراً دولت طرحی را مطرح کرد که کارکنان دولت بتوانند وامی را از بانک ها بگیرند؛ البته ما در هفتکِل بانک مسکن نداریم، تنها بانک ملی و بانک صادرات داریم. وامی که می خواهند بدهند، بهره اش هشت درصد است. اگر حساب کنیم به عنوان مثال، فرهنگیان که میانگین حقوق شان پنج هزار تومان است، بخواهند سیصد و پنجاه هزار تومان وام بگیرند در عرض پانزده سال، بهره اش دویست و پنجاه هزار تومان می شود  و ماهی سی و سه هزار و سیصد و سی و سه ریال هم بهره اش می شود. در رابطه با این بخشنامه آیا می شود برای شهرهای کوچکی که به محرومیت شدیدی دچارند، تخفیفی در نظر گرفته شود؟

شهید موسوی دامغانی: البته در مملکت جز یک قانون نمی تواند حاکم باشد و وقتی چیزی به عنوان قانون در مجلس تصویب می شود این برای همه است. قانون اسلامی بانک ها در مجلس شورای اسلامی تصویب شده است، لکن متأسفانه بانک ها در اجرا، قانون را آن طوری که تصویب شده، احیاناً مراعات نمی کنند  و آن جوری که تصویب شده اجرا نمی کنند. اسمش قانون بانکداری اسلامی است امّا در عمل گویا در خیلی از موارد و یا در بعضی از موارد با گذشته چندان تفاوتی نکرده است. این اشکال به اجرا وارد است نه به قانون. این مطلبی که فرمودید در رابطه با وام مسکن، قانون بانکداری اسلامی، مسأله ی مشارکت را مطرح کرده که بانک ها با متقاضی شریک بشوند؛ سرمایه از بانک، کار از مشتری و عامل. وقتی ساختمان تکمیل می شود، زیر نظر مأمور بانک، ساختمان را قیمت کنند، سود ساختمان را هر چقدر که ارزش ساختمان هست تقسیم بکنند بین بانک و متقاضی و عامل. منتها اشکالی که هست این است که معلّم و کارمند حقوقش کم است. پنج هزار تومان حقوق می گیرد، چهار هزار تومان حقوق می گیرد، در ماه بخواهد سه هزار تومان قسط بپردازد. درست است که صاحب خانه ای شده که هشتصد هزار تومان قیمت او باشد امّا عائله هم دارد، مخارج روزانه هم دارد، باید تأمین بشود. [اگر] سه هزار تومان از پنج هزار تومان را قسط بدهد برای او دو هزار تومان می ماند؛ آب و برق و ایاب و ذَهاب و حوادث و این مسائل را چه بکند؟. همان گونه که مدّتی است در دولت، بحث کمک به کارمندان و رفاه کارکنان دولت مطرح شده، برای بالا آوردن قدرت خرید و سقف حقوق کارمندان فکری بکند تا مشکل از این جا حلّ بشود و إلّا اصل قانون بانکداری اسلامی اگر به آن شیوه ای که در مجلس تصویب شده و شورای نگهبان تأیید کرده اجرا بشود اشکال شرعی ندارد.

-     در رابطه با قیمت زمین. الان قیمت هایی که برای زمین های هفتکِل تعیین شده است نسبت به تمام شهرها گران تر است. در حالی که خانه ای که در هفتکِل ساخته می شود اگر کسی بخواهد آن را بفروشد بیش از پانصد هزار تومان قیمت ندارد؛ در حالی که همین مقدار در شهر دیگر دو، سه میلیون تومان فروش می رود. در این رابطه اگر نکته ای هست، بفرمایید.

شهید موسوی دامغانی: بنده در ارتباط با قیمت زمینِ این جا اطّلاعی ندارم که سازمان زمین شهری زمین را به چه قیمتی می فروشد. علی القاعده سازمان زمین شهری اگر قیمت روی زمین می گذارد و به متقاضی ها واگذار می کند باید برآورد هزینه هایی را بکند که برای او یا برای ارگان های ذیربط دیگر دارد و یا این که چون این زمین را که او گرفته، دولت در کلّ به زمین بعنوان یک منبع در آمد به آن نگاه می کند که این به خزانه ی ملّت بر می گردد و باید گفت که از این جیب ملّت بیرون می آید و در جیب دیگرش قرار می گیرد. و اگر امروز کسی زمینی را می گیرد [و] مسکن می سازد [اگر] چیزی را به عنوان بهای زمین به دولت می پردازد تمام ملّت از آن استفاده می کنند. چنانچه فردا دیگری هم اگر زمینی از دولت بگیرد و بهایی بابت آن بپردازد باز همه ی ملّت از آن استفاده می کنند. منتها چون هدف از این کار کمک به کسانی بود که مسکن ندارند و سرپناه ندارند؛ باید سازمان زمین شهری مراعات حال مردم را بکند و تبعاً بالنسبة باید وضعیّت هر منطقه ای و سطح زندگی مردم هر منطقه ای را با تناسب آن منطقه در نظر بگیرد.

-    در ضمن سخنان تان فرمودید در رابطه با زمینی که سازمان زمین شهری یا ارگان دیگری روی آن کار کرده باشد. در صورتی که سازمان زمین شهری هفتکِل به دلیل نداشتن نیروی انسانی لازم یا وسایل لازم حتی زمین را تسطیح نمی کند و زمین را در اختیار مردم قرار می دهد. یکی از اعتراضات مردم در مورد گرانی قیمت زمین همین است که باید پول هنگفتی بدهند تا بتوانند زمین را تسطیح کنند.

شهید موسوی دامغانی: در این رابطه باید به مسئولین برگشت و از مسئولین توضیح خواست که چگونه عمل می کنند و با چه ضوابطی زمین را به متقاضیان واگذار می کنند و این پولی که می گیرند در صورت تسطیح و یا عدم تسطیح، در صورت انجام هزینه برای آماده شدن زمین و یا عدم آن، چه تفاوت هایی را قائل می شوند و چه ضوابطی برای خریدن زمین از مالکین و فروختن زمین دارند که البته قانون زمین شهری هم در مجلس تصویب شده و اصل قانون را ما آشنا هستیم و لکن در اجرا این ها چه می کنند، باید از مسئولین توضیح بخواهیم که من در این رابطه نسبت به هفتکِل آشنایی ندارم.

-    نکته دیگر این که آیا هفتکِل سهمیه داروئی اش به اندازه یک روستا باید باشد یا باید بیشتر باشد؟

شهید موسوی دامغانی: این را باید از مدیرکلّ بهداشت و درمان و آموزش پرسید که سهمیه ی داروی هفتکل، اوّلاً از چه طریقی تأمین می شود - ظاهراً از مسجد سلیمان است- و بعد، سهمیه ی دارو چقدر است؟ اوّلاً ما در کلّ کشور، الآن مشکل دارو داریم ولی در عین حال این چنین نباید باشد که سهمیه ی داروی یک بخش به مقداری که باید ارسال بشود به آن مقدار داده نشود. باید پیگیری کرد اگر سهمیه ای برای هفتکل هست حتماً در اختیار هفتکِل قرار بگیرد. در این زمینه باید از مسئولین پرسید. اگر سهمیه ی این جا را کم در نظر می گیرند باید با مدیرکل بهداشت و درمان و آموزش استان و مرکز، مطلبش را حل کرد. انشاء الله.

-     در آخر اگر پیامی برای مردم دارید بفرمایید.

شهید موسوی دامغانی: خواهش می کنم. ما چه پیامی برای داشته باشیم؛ مردم خودشان پیام دهنده اند، پیام رسانند و ما از مردم پیام می گیریم. فقط باید از همه ی دست اندرکاران و مسئولان جمهوری اسلامی در بخش [هفتکِل] تقاضا بکنیم و بخواهیم با تمام وجود و امکانات، خصوصاً در این شرایط که امکانات ما محدود است و اعتبارات و بودجه دولت یک مقدار، تقریباً در فشار قرار دارد تمام تلاش خودشان را برای ارائه ی خدمات به مردم و رساندن خدمات به مردم به کار بگیرند و در کنار دادن خدمات، برخورد حَسنه و شایسته با ارباب رجوع و مردم داشته باشند که این بیش تر از اصل دادن خدمات می تواند در راضی نگه داشتن مردم مؤثّر باشد و در آرامش خاطر مردم نقش داشته باشد؛ جز این عرضی ندارم.

-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

-    .... شهرداری زده، تأییدش کرده بدون این که هزینه ی تسطیح و این چیزها را از زمین شهری بگیرد، تأیید کرده و داده، رفته و مُهر شهرداری را هم زده با امضای خودش. حالا این ها بندگان خدا کار کرده اند نود هزار تومان، نه زمین شهری حاضر است پول شان را بدهد نه .... امضاء و مُهر شهردار قبلی معتبر بوده پیش این شهردار ... مجبور بودند چون تعهّد کرده بودند کارش را انجام بدهند، حالا به قول معروف.....

شهید موسوی دامغانی: این بعد از ظهری صحبت شده ... اتفاقاَ توی ماشین که بودیم آقای بخشی با مسئول زمین شهری، با هم داشتند بحث می کردند، آن جا صحبتش شد، بحث جدّی ای هم بود.