شهید سید محمد تقی شاهچراغ: هدف و مقصودم از جبهه آمدن این است: 1- رضای حق 2- لبیک به ندای امام امت امید مستضعفان جهان 3- آزادی کربلا 4- تکلیف شرعی را اداء کرده باشم... با خداوند پیمان می بندم که در تمام عاشوراها و در تمام کربلاها با حسین (ع) همراه باشم و سنگر او را خالی نکنم تا هنگامی که همه احکام اسلام در زیر پرچم اسلامی امام زمان (عج) به اجرا درآید.

Back شما اینجا هستید: نشرح ستارگان پرفروغ شهید سید حسین تقوی (ف.سید جواد) پدر و مادر زندگی پدر و مادر شهید سید حسین تقوی(ف. سید جواد)

زندگی پدر و مادر شهید سید حسین تقوی(ف. سید جواد)

پدر شهید

آقای سید جواد تقوی پدر بزرگوار شهید بسیجی سید حسین تقوی متولد سال 1320 هجری شمسی در روستای حسن آباد شهرستان دامغان می باشد. پدر ایشان مرحوم سید محمود تقوی از جمله حسن آبادی هایی است که به سبب وجود اختلاف و نزاع در محل سکونت، همراه با همسر و هشت فرزند خویش به روستای قاسم آباد نقل مکان نموده و از طریق کشاورزی و ساربانی امرار معاش می کند. 

سید جواد نیز در سنین کودکی و قبل از مهاجرت خانواده، علی رغم میل خویش همراه عمویش به روستای ورکیان رفته و به ساربانی و نگهداری از شتر مشغول می شود. ایشان در ادامه ی مسیر سخت و دشوار زندگی با راهنمایی یکی از بستگان به شغل بنّایی رو می آورد که اشتغال به آن تا سال 1388 هجری شمسی ادامه یافته و از این راه رزق حلال را نصیب خانواده ی ده نفره ی خود می سازد. وقتی از فرزندان، درباره ی ویژگی های پدر پرسیدیم به سخت کوشی و تلاش مستمّر ایشان جهت تأمین روزی خانواده اشاره داشته و از بخشش بی منّت آن در محیط خانه و نیز مدیریت خوب زندگی و توجه به اطرافیان گفتند.

توفیق دیدار و گفت وگو با این پدر بزرگوار در بهمن ماه 1392 هجری شمسی در خانه ای ساده و صمیمی واقع در شهرک «انقلاب» دامغان با خیابان و کوچه و منزلی که هر کدام به نام شهیدی سرافراز چون باهنر، حلاجی و تقوی زینت یافته بود، نصیب مان شد تا از استعداد و ادب جوان شهیدشان «سید حسین» بشنویم و خوشه ای برگیریم از بزرگواری این پدر مقاوم و استوار.

 

مادر شهید

خانم سیده شهربانو تقوی فرزند مرحوم میر شمسا، مادر شهید بسیجی سید حسین تقوی به سال 1326 هجری شمسی در روستای ورکیان به دنیا آمده و زندگی سراسر امتحان خویش را آغاز نموده است. اما دیری نمی پاید که مشکلات و سختی های زندگی مهاجرت های متعدد را برای ایشان رقم می زند. نقل مکان های پی در پی و سکونت در روستاهایی هم چون حسن آباد، ورکیان و عوض آباد تنها گوشه ای از رنج ها و محنت هایی است که این بانو در سنین کودکی با آن روبرو گردیده است؛ تا این که در سن 16 سالگی و به هنگام ازدواج با پسر عموی خویش - آقای سید جواد تقوی- در سال 1342 هجری شمسی دورانی جدید در زندگی ایشان شکل می گیرد و پس از مدتی حضور در روستای قاسم آباد، در شهر دامغان اقامت می گزینند.

تأملی اندک در زندگی این الگوی ایستادگی و دیگر مادران و همسران شهید گواه آن است؛ آن چه ایشان را در آزمایش سنگین و دشوار شهادت فرزندان و همسران سربلند نموده است صبر و استقامتی می باشد که در صحنه های مختلف زندگی و در برابر مشکلات و ناملایمات تجربه کرده اند و همین ویژگی دلیل انتخاب شان برای رویارویی با چنین امتحانی بوده است.... اگر چه داغ فراق جوانی هم چون «سید حسین» چنان سخت و کمر شکن است که پس از گذشت سال ها از عروج این جوان رعنا و با ادب، اشک را از فراز قله ی بلند ایثار جاری می گرداند.

بهترین بیان و روشن ترین کلام در عظمت و بزرگی کاری که سیده شهربانو به عنوان یک مادر در محیط خانه آفریده، سخن فرزندان ایشان است که می گویند: «با وجود سختی های بی شمار تربیت 8 فرزند (5 پسر و 3 دختر) هیچ گاه کدورت و اختلاف بین والدین مان وجود نداشته است و علی رغم این که مادر از نعمت سواد و تحصیل بی بهره بود اما با دلسوزی و مهربانی همه ی کوشش خود را به کار گرفت تا راحتی ما را فراهم نماید و تنها چیزی که نسبت بدان سخت می گرفت و به انجام آن سفارش می کرد نماز و روزه ی ما بود».