نشرح

مصاحبه با یکی از دوستان شهید

متن ذیل در بردارنده ی پاسخ های آقای سید ابراهیم فخاری از دوستان شهید محمد علی قربعلی  به سئوالاتی پیرامون خاطرات شان از سال های رفاقت و ارتباط با شهید قربعلی می باشد که با اندکی تغییرات تنظیم گردیده است؛ همین جا از تلاش ها و زحمات خانم منیرۀ السادات تقوی در جمع آوری مطالب قدردانی می نمائیم.

-    با توجه به آشنایی تان با شهید محمد علی قربعلی، مقداری از روحیات ایشان بگوئید.

ما از زمانی که خیلی کوچک بودیم با هم دوست ونیز هم درس و هم بازی بودیم؛ من درطول این سال ها هیچ گاه حرف نامناسب و یا خدای ناکرده زشتی از ایشان نشنیدم؛ بلکه همواره در خصوص اخلاق خوب و صحیح به ما سفارش می کردند و اهل احترام به بزرگ ترها و مخصوصاً پدر ومادر بودند.

-    شهید قربعلی از دید دوستانش چگونه انسانی بودند؟

 رفقایش او را فردی بسیار ساکت و ضمناً باهوش می دانستند؛ او در زمینه ی ارتباط با دوستانش خیلی صمیمی و با محبت بود.

-    به نظرتان چه مسأله ای در روحیات ایشان تأثیر مهم و اساسی داشته است؟ هم چنین مقداری در مورد روحیات دینی ایشان بگوئید.

ورود به بسیج تأثیر زیادی روی روحیه ی ایشان داشت؛ البته درخود ایشان هم ویژگی هایی هم چون توجه به نماز و خوش قول بودن می تواند نقش مهم و اساسی در شکل گیری شخصیت ایشان داشته باشد؛ شهید محمد علی دارای ویژگی های معنوی بودند و تا آن جا که من می دانم به واجبات و تا حدودی هم به مستحبات توجه داشتند. از صفات بارز دینی در زندگی ایشان بی رغبتی نسبت به دنیا بود یعنی مثل خانواده اش توجهی به زرق و برق دنیا نداشت.

-    محمد علی را بیش تر در کجا می توانستید ببینید؟

یقیناً در مسجد و نماز های جمعه و جماعت؛ هم چنین در راهپیمایی ها حضور منظم داشتند؛ به طور مسلّم نگاهی که به جامعه داشتند و وظیفه ای که در این رابطه احساس می کردند او را به جبهه ها کشاند و به شهادت دست یافتند. او به عنوان نیروی گروهان در منطقه حاضر شدند و در همان ساعات ابتدایی عملیات نیز به شهادت رسیدند.

-    با تشکر از این که در این گفت و گو شرکت کردید.