نشرح

شغل مردم

اکثریت شغلی مردم روستا زراعت و کشاورزی است و آن هم به علت داشتن زمین های مستعد و جلگه ای روستا می باشد . عمده محصولاتی که در این زمین حاصل خیز کشت می شود عبارتند از غلات (گندم وجو) ، صیفی جات ، زیره ، پسته و... . اگر چه در گذشته کشت حبوبات و انگور و پنبه نیز بسیار رواج داشته است.

آب کشاورزی مردم از حفر چاه های عمیق و نیمه عمیق تامین شده در حالی که در قدیم آب شرب و کشاورزی از قنات های اطراف بوده است و الان قنات ها خشک و یا نیاز به لایروبی دارد. البته قابل ذکر است که کشاورزی به صورت خرده مالکی و ارباب رعیتی در دهه های گذشته و قبل از پیروزی انقلاب اسلامی  در روستاها و نیز حسن آباد متداول بوده است.

دامداری هم شغل دیگري در روستاست که عده ای با داشتن گله های بزرگ گوسفند و شتر امرار معاش می کنند . البته مردم روستا معمولاً در خانه خود گوسفند یا گاوی جهت شیر یا گوشتِ مصرفی خانواده خود نگهداری می کنند که عده کمی هم نیستند.

يكي از كارهاي ديگر مردم كه در گذشته بيشتر و امروزه كمتر رواج دارد كارهاي صنايع دستي مثل دست بافته هائي از پشم گوسفند و شتر كه نمونه آن را در شال و كلاه و دستكش مردمان اين روستا مي توان ديد و گاهي هم به قالي بافي روي مي آوردند.

لازم به ذکر اين که به علت ازدیاد جمعیت و مشکلات معیشتی ، عده ای از جوانان روستا برای کار هر روز به شهر آمده و بعد از یک روز کاری به ده باز می گردند و این در اغلب روزهاي سال تکرار می گردد.